Op 13 april werd in de Europese Unie een nieuwe regelgeving goedgekeurd die een belangrijke stap betekent voor de transparantie van prijzen bij openbare laadpalen. Deze regelgeving, bekend als de Alternative Fuels Infrastructure Regulation (AFIR), heeft gevolgen voor exploitanten van laadpalen en biedt meer duidelijkheid aan gebruikers.

Deze nieuwe wetgeving bepaalt twee cruciale aspecten: volledige prijstransparantie met betrekking tot de kosten van het opladen en het gebruik van betaalkaarten bij openbare laadpalen.

Definitie van publieke laadpalen

Voordat we dieper ingaan op de regels, is het belangrijk om de definitie van een openbaar laadpunt onder de AFIR-regelgeving te begrijpen.

Een publiek laadpunt is een laadpunt dat continu toegankelijk is voor particuliere gebruikers zonder fysieke barrières zoals poorten of barelen op een openbaar of privéterrein en waar de eindgebruiker kan opladen aan de hand van een laadpas (met roaming).

Als eigenaar van een oplaadpunt dat zich op een parkeerplaats bevindt en door een groot publiek kan gebruikt worden (bv. een supermarkt of een hotel), kan je de toegang tot het oplaadpunt niet beperken. Dit wordt dus automatisch een publiek laadstation.

Laadpunten die niet onder de AFIR vallen:

• Bedrijven die laadpalen hebben op een grotere parking die enkel door werknemers van dat bedrijf kunnen gebruikt worden,

• Alle residentiële oplaadpunten (bij een privéwoning, appartementsgebouw, …) die slechts door een beperkte groep mensen wordt gebruikt (gezin, bewoners, ...)

• Laadpunten die op een locatie staan met poorten en andere barrières die alleen open gaan voor externen op verzoek of met een afspraak.

• 
  

Publiceren van laadstations met roaming

"Semi-publieke" openstelling van laadstations zal niet meer mogelijk zal zijn onder de nieuwe AFIR-regelgeving. Semi-publieke laadstations zijn die welke niet worden gepubliceerd op live-kaarten van laadpaalplatformen en -apps, maar die wel roaming gebruiken waardoor externen met een laadpas kunnen laden. Volgens de nieuwe regels zullen alle laadstations die publiek worden gemaakt en waar roaming gebruikt wordt, zichtbaar moeten zijn op platformen en apps die toegankelijk zijn voor derden.

Prijstransparantie bij publieke laadpalen

Gebruikers van openbare laadpalen moeten eenvoudig en transparant de prijs per kWh kunnen zien voordat ze beginnen met opladen. Dit omvat niet alleen de prijs per kWh, maar ook eventuele start- en rotatietarieven, evenals andere mogelijke kosten.

Vanaf 13 april 2024 is het verplicht voor alle nieuwe openbare laadpalen om deze informatie te verstrekken. Laadpalen die voor deze datum zijn geïnstalleerd, hebben een overgangsperiode tot 1 januari 2027 om aan deze wetgeving te voldoen.

Exploitanten kunnen deze informatie weergeven via een QR-code op het laadscherm of via een poster op het laadplein, vergelijkbaar met tankstations.

Wat moet worden aangegeven?

• Prijs per kWh

• Starttarief

• Rotatietarief

• Eventueel andere kosten

Betaalkaarten gebruiken als betaalmiddel aan publieke laadpalen

Alle openbare laadpalen in de EU moeten gebruikers de mogelijkheid bieden om anoniem een laadsessie te starten en te betalen, zonder de noodzaak van een account of contract.

Alle nieuwe (geïnstalleerd na 13 april 2024) openbare DC-laadpalen van 50 kW of meer moeten de mogelijkheid bieden aan de gebruiker om elektronisch te betalen via een kaartlezer of een contactloze methode.

Voor openbare AC-laadpalen van 50 kW of minder is het gebruik van online betaling via een QR-code ook toegestaan, naast of als alternatief voor een kaartlezer.

Deze regelgeving is voordelig voor particuliere gebruikers die af en toe openbare laadpalen gebruiken, aangezien ze geen speciale laadpas meer nodig hebben. Voor frequente gebruikers en bedrijven die terugbetaling moeten doen blijft een laadpas echter de meest praktische optie vanwege de overzichtelijke facturering.